بسم الله الرحمن الرحیم

در جمعه انتظار

یست و پنجم ذی القعده یکی از چهار روز برگزیده سال است که تهجد در پهنای شبش و روزه در گسترۀ روزش فضیلت بسیار زیادی دارد.روزی که رحمت الهی در این روز زمین را فرا گرفت(کافی،ج 4، ص 150) و زمین از زیر کعبه گسترده و مهیای سکونت شد (من لا یحضره الفقیه،ج2، ص89) و این بدان جهت بود که هدف از زندگی انسان در این عالم، عبودیتِ موحدانه ربّ العالمین است.
کعبه قبله گاه انسان در تمام ابعاد زندگی است و زیست موحدانه امکانپذیر نیست مگر با تبعیت از انسان کامل و حجت حیِّ الهی، بدین جهت خطاب به ابراهیم خلیل فرمود: «وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوك...» و مردم را دعوت عمومى به حج كن تا پياده و سواره بر مركبهاى لاغر از هر راه دورى بسوى تو بيايند.(حج، 27)
نکته مهم این که دحوالارض باطن و تأویلی نیز دارد و آن گسترده شدن عدالت و حاکمیت توحید ناب با ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف از کنار کعبه است که تمام جهان را در بر می گیرد.
بخش مهمی از دعای روز 25 ذی القعده ناظر به این امر است و منتظر از درگاه الهی تعجیل این وعده قطعی را در خواست می کند.اللهم عجل لولیک الفرج